Son günlerde Türkiye'nin tarım ve hayvancılık alanında yaşanan iş gücü sıkıntısı, çiftçileri yeni çözümler üretmeye zorluyor. Özellikle yüksek maaş tekliflerine rağmen çoban bulamayan üreticiler, yaratıcı bir yöntemle bu sorunun üstesinden gelmeye çalışıyor. Türkiye genelinde birçok çiftlik sahibi, 60 bin TL gibi yüksek bir maaşla çoban arayışına girdi ancak istediği sonucu alamadı. Bunun üzerine çiftçiler, kendi aralarında sıra sistemi kurarak hayvanlarını güdebilmeleri için yeni bir yol keşfetti.
Hayvancılık sektörü, uzun yıllardır zorluklarla mücadele ediyor. Özellikle nitelikli iş gücü bulmak, çiftçilerin en büyük sorunlarından biri haline geldi. Çobanlık gibi ağır ve zahmetli bir mesleğin tercih edilmemesinin arkasında yatan birçok sebep bulunuyor. Bunlardan ilki, iş koşullarının zorluğu. Hayvancılık, uzun çalışma saatleri ve doğayla iç içe bir yaşam tarzı gerektiriyor. Çoğu genç, bu yaşam tarzını modern yaşamla kıyasladığında cazip bulmuyor. Ayrıca, çobanlık mesleği genellikle düşük gelir getiren bir iş olarak algılanıyor, oysa günümüzde yapılan araştırmalar, hayvancılığın sürdürülebilirliği açısından çobanların önemli bir rol oynadığını ortaya koyuyor.
Bu zorluklarla başa çıkabilmek adına çiftçiler kendi aralarında bir sıra sistemi geliştirdi. Bu sistem, belirli günlerde belirli çobanlar tarafından uygulanan bir paylaşım modeline dayanıyor. Çiftçiler, kendi hayvanlarına bakmak için gerekli bilgileri paylaşarak, belirli bir takvim oluşturdular. Örneğin, bir çiftçi, Cuma günleri başka bir çiftçinin hayvanlarını güdebilirken, tüm hafta boyunca kendi hayvanlarına bakma hakkına sahip oluyor. Bu sayede hem istihdam azalmıyor hem de hayvanların bakımı için gerekli olan dikkat eksikliği ortadan kaldırılıyor.
Buna ek olarak, çiftçiler arasında yapılan bu iş birliği, aynı zamanda yerel gençlerin de bu mesleğe yönelmesini teşvik ediyor. Sıra sisteminin verimli bir şekilde işlemesi, çiftçilerin arasındaki dayanışmayı arttırarak, topluluk içinde kuvvetli bir bağ oluşturuyor. Gençler, bu sistem sayesinde farklı çiftliklerde deneyim kazanırken, çobanlık mesleğinin getirdiği zorlukları daha iyi anlama fırsatı buluyor. Ayrıca, yüksek maaş teklifleri ile birlikte, bu meslek artık daha cazip hale geliyor.
Sonuç olarak, önceki yıllarda olduğu gibi çobanlık mesleğine yönelik bir talep artışı gözlemleniyor. Gençlerin bu sektöre ilgi duyması, hayvancılığın geleceği açısından oldukça umut verici. Ancak, şu da bir gerçek ki, yüksek maaşlar bile tek başına yeterli olmuyor. İyi çalışma koşulları sağlanmadığı müddetçe, bu mesleği yapmak isteyen insan sayısı sınırlı kalacaktır. Çiftçilerin, bu zorluklarla başa çıkabilmeleri için daha fazla yenilikçi çözüme ihtiyaçları bulunuyor. Sıra sistemi örneği, belki de bu konuda atılmış önemli bir adım olarak gelecekte daha da yaygınlaşacak bir yaklaşım haline gelebilir.
Üreticilerin bu konuda daha fazla destek alması, kamu ve özel sektör iş birliği ile hayvancılığı destekleyen projelerin artırılması, sektördeki iş gücü sıkıntısını aşmanın yollarından biri olabilir. Eğer çiftçiler, iş gücü sorununu çözme konusunda kendilerine özgü yöntemler geliştirmeye devam ederse, Türkiye'nin hayvancılık sektörü, kararlı bir şekilde geleceğe daha umutla bakabilir.
